Pewna teoria głosi, że zanim pewien wynalazek, czy nowa i wstępnie zweryfikowana myśl w sferze nauki trafi do szerokiego użycia mija około 50 lat. W przypadku układu heliocentrycznego rzecz miała się jednak nieco dłużnej. Opracowany w połowie XVI wieku przez toruńskiego astronoma i poparty wyliczeniami model z początku zupełnie szykanowany, dopiero po około stu latach zaczął być powszechnie uznawany.
Warto tu nadmienić, że gdyby nie fakt przyniesienia Mikołajowi Kopernikowi pierwszego wydrukowanego egzemplarza De revolutionibus orbium coelestium, czyli o obrotach sfer niebieskich na łożu śmierci cała jego przygoda z nauką mogłaby się skończyć mocno nieciekawie. Może nie od razu stos jak w przypadku Jana Husa, ale dożywotni areszt domowy, utrata stanowiska i zakaz publicznego wypowiadania się w sprawach astronomii…
Pod koniec XVII wieku jednak model ten był już powszechnie uznany, choć na pierwsze polskie wydanie musiał czekać jeszcze prawie 200 lat, bo do praktycznie połowy XIX wieku. Na zachodzie jednak umieszczanie miedziorytu prezentującego słońce w centrum naszego układu nie było już niczym przełomowym.
Taką ilustrację można znaleźć w sprzedawanym przez nasz antykwariat “Allgemeine Welt-Beschreibung” z 1696 roku. Starodruku o tyle ciekawym, że nie powielającym popularnego wtenczas filozoficznego pisania a podającym mozliwie konkretne fakty o znanym świecie i zajmujących go krajach. W zestawieniu tym nie mogło rzecz jasna zabraknąć Pierwszej Rzeczypospolitej Szlacheckiej wraz z chronologią władców Polski.
Starodruk wystawiamy na aukcjach internetowych i zapraszamy do licytacji!
